Gevolg

Blogger had de keuze al voor me gemaakt: toen ik er een weblog opende, werd ik ook meteen leverancier van rss feeds. Bij Blogger zijn twee dingen namelijk standaard. Onderaan de openingspagina van een Blogger-weblog kunnen bezoekers zich abonneren op de rss feed van dat weblog; die rss feed kunnen ze vervolgens in een reader naar keuze laten binnenkomen. Bovendien zet Blogger het Volgers-gadget in de zijbalk van 'n blog; wie zich aanmeldt als volger krijgt op z'n eigen Blogger-dashboard te zien of er nieuwe berichten zijn op de weblogs die hij volgt.

Dat vind ik 'n beetje dubbelop. Als ik de rss feed van een weblog op mijn iGoogle- of Netvibes-pagina plak, hoef ik die feed niet ook nog eens op mijn Blogger-dashboard tegen te komen. Omdat ik bij iGoogle of Netvibes ook feeds kan bijhouden van weblogs en websites zonder Volgers-gadget is dat voor mij de plek om feeds te laten binnenkomen, niet 'n Blogger-dashboard dat zich tot Blogger-weblogs beperkt. Ergo: ik volg wel met behulp van rss, niet via Google Friend Connect.

Mijn eigen gevolg zou op dit moment bestaan uit collega's, die inmiddels - als het goed is - ook al met rss feeds aan het experimenteren zijn. Misschien komen ook zij tot de conclusie dat een iGoogle- of Netvibespagina handiger is dan het Blogger-dashboard. Dan wordt het enige nut van het Volgers-gadget op mijn weblog dat ik kan roepen: "Kijk eens hoeveel volgers ik heb!" Tsja. Laten we het erop houden dat ik de ruimte op mijn weblog voor andere dingen wil gebruiken dan voor egotrips ;-)

'k Heb het Volgers-gadget ingeruild voor iets dat in mijn ogen nuttiger is: het gadget 'Aanmelden bij' (omgedoopt tot 'RSS'), twee knoppen aan de zijkant van mijn blog. Met de bovenste kunnen bezoekers zich abonneren op mijn berichten, met de onderste op alle reacties die op mijn weblog verschijnen. Die laatste knop vind ik, merk ik, handig op de weblogs van anderen. Soms heb ik zelf niet direct de behoefte om te reageren op een weblogbericht, maar zou ik wel graag willen weten wat de reacties van anderen zijn. Met zo'n reacties-abonnement hoef ik niet meer alle weblogs langs om bij elk bericht het linkje 'reacties' open te klikken om te kijken of er soms iets nieuws bij staat, maar belanden alle reacties keurig op mijn Netvibes-pagina. Da's een service die ik bezoekers van mijn weblog ook graag wil bieden.

Over service gesproken: wat is nu eigenlijk service, als het om het aanbieden van een rss feed gaat? Blogger geeft je daarvoor drie keuzes (Instellingen >> Site-feed >> Blogfeeds toestaan): geen, kort en volledig. Over 'geen' ga ik het niet hebben, 't is de keuze tussen 'kort' en 'volledig' die me bezighoudt. Zijn rss feeds een lokkertje voor de 'echte' site? Of zijn ze een informatiemiddel op zichzelf?

Als ik voor 'kort' kies, belanden alleen de eerste 255 tekens van mijn nieuwe blogbericht bij mijn rss-abonnees. Voor het volledige bericht moeten ze naar mijn weblog doorklikken. Die eerste regels moeten dan dus wel de kern van mijn betoog bevatten, of zo prikkelend zijn dat ze uitnodigen tot doorklikken. Heb ik zin om daar tijdens het schrijven rekening mee te houden? Niet echt. Vind ik dat mensen voor het lezen van mijn berichten per sé mijn weblog moeten bezoeken? Ook niet. 'k Merk bovendien dat ik het zelf prettig vind als ik een full feed binnenkrijg, het hele bericht via Netvibes kan lezen, en niet van een partial feed hoef door te klikken naar een website voor de rest van een bericht. Ok, ik ben eruit, mijn site-feed gaat op 'volledig'.

Oh. Da's ook de standaardinstelling van Blogger... nou ja, ik kan die instelling nu in elk geval beargumenteren ;-)