Gevat

De koffieautomaat in de pantry op mijn werk, alweer een tijdje geleden. Eromheen staan een aantal collega's en een mij onbekende meneer. Misschien is het een collega van een ander kantoor, misschien een klant, ik heb geen idee. Ik sta al even te wachten tot het mijn beurt is om een kop thee te tappen. Het duurt nogal, maar goed, mijn tijd is goedkoper dan die van mijn collega's.

Eén van mijn drie bazen komt aanlopen en de onbekende meneer vraagt haar wat ze drinken wil. Ze bestelt koffie, om zich vervolgens met een "Of ga ik nu voor mijn beurt?" naar mij te draaien. In mijn ijver om een waarschijnlijk toch wat onbeschoft overkomend 'ja' te vermijden, flap ik eruit: "Nee hoor, ik gun mannen graag de gelegenheid om galant te zijn."

Ze schiet in de lach. "Zooo, die is scherp", zegt ze. Ook de anderen lachen, de onbekende meneer naar mijn indruk als een boer met lichte kiespijn. Ze verdwijnen in een vergaderkamer, terwijl ik bij de koffieautomaat achterblijf en me afvraag of ik nu iets verkeerds gezegd heb of toch niet...

18 augustus 2006