
En we weten waar we elkaar kunnen vinden als dat nodig is. Een paar maanden geleden ving ik op dat het NIOD moeite had om iemand te vinden voor het uitvoeren van een kortlopend project, in het bijzonder omdat het parttime uitgevoerd moest worden. Ik meldde dat ik wel iemand wist: een oud-collega die bij mijn vorige werkgever een soortgelijk project had gedaan, vanwege een andere baan juist graag parttime wilde werken en de grootst mogelijke moeite had om weer zoiets te vinden. Via LinkedIn zocht ik haar mailadres op, en een paar weken later konden zij en ik elkaar opnieuw als collega's begroeten :-)
LinkedIn biedt de mogelijkheid om je profiel met één druk op de knop op te slaan als pdf-bestand. Ik durf het nog niet aan om bij sollicitaties mijn cv door mijn LinkedIn-profiel te vervangen - ik zal maar net een potentiële werkgever treffen die hecht aan 'n ouderwets cv - maar stuur het inmiddels wel mee, naast mijn cv. Op het enkelzijdige A4'tje van een cv kan ik opsommen welke banen ik gehad heb, op LinkedIn kan ik kwijt wat ik in welke baan precies gedaan heb. Bovendien demonstreer ik direct mijn beheersing van het Engels, want ik hou in mijn profiel de moerstaal van LinkedIn aan.
Maar afgezien van al deze zakelijkheden: 't is ook gewoon 'n leuk tijdverdrijf om te kijken waar mensen die ik uit het oog verloren ben - vooral oud-medestudenten - terecht gekomen zijn :-)
Fijn als het nuttige en het aangename zich verenigen. (ik geloof dat nog niet iedereen hier zo over denkt die met social media bezig is. haha)
BeantwoordenVerwijderenMaar jij krijgt zeker nog de prijs voor #volhoudervanhetjaar, met dit laatste blog voor de 12-dingen! :)
groeten!