Je vindt de aankondiging van 'n conferentie in je brievenbus, na aanmelding ontvang je 'n A4tje met het programma en informatie over de sprekers, je gaat er in je eentje naartoe omdat je geen idee hebt wie er nog meer komen, je brengt de dag door met luisteren en aantekeningen maken, je gaat sufgepraat naar huis, en tegen de tijd dat je notitieblok zich 'n respectabele laag stof heeft aangemeten, ontdek je bij toeval dat de lezingen gepubliceerd zijn. Of zoiets.Klinkt dat als lang geleden en hopeloos ouderwets? Voor mij wel, maar dat realiseerde ik me een paar weken geleden pas, bij het voorbereiden en bijwonen van een expertisedag Nieuwe Media. De aankondiging bereikte me via Twitter, het programma vond ik op een website, en ik gebruikte sociale media to make the most of it. Zes tips.
1. Sprekers worden over het algemeen uitgenodigd omdat ze over een onderwerp iets zinnigs te zeggen hebben. Tien tegen één dat ze dat zinnigs niet voor het eerst komen vertellen, maar dat elders ook al gedaan hebben, bijvoorbeeld op een eigen website of weblog. Neem van tevoren even de tijd om die te bekijken: ze geven je een indruk van de hoek waaruit wat hen betreft de wind waait, en misschien ook stof voor vragen die je tijdens het evenement kunt stellen.
2. Als het evenement een eigen hashtag heeft, kun je op je Twitterpagina alvast een zoekopdracht voor die hashtag instellen. De kans is groot dat je al voor het begin van het evenement tweets voorbij ziet komen van andere deelnemers. Dat biedt je de mogelijkheid om via hun Twitterprofiel een indruk te krijgen van hun achtergrond en eventueel contact met hen te leggen.
3. Gebruik in jouw tweets de hashtag van het evenement. Je maakt jezelf zo zichtbaar, bereikbaar en volgbaar voor anderen, zowel mededeelnemers als andere belangstellenden (zie 2). Ook doe je de organisatoren een plezier: zij kunnen met behulp van de hashtag alle tweets over hun evenement verzamelen, op een website laten zien (bijv. Twubs) en archiveren (Twapperkeeper).
4. Zitten de sprekers op Twitter? Gebruik hun Twitternaam in jouw tweets over wat zij zeggen. Zo kunnen zij via Twitter achterhalen welke krenten jij uit de pap van hun lezing gevist hebt. En jij kunt - waardevol als je maar 140 tekens ter beschikking hebt - informatie over de spreker achterwege laten; mensen die jouw tweet voorbij zien komen, kunnen op de Twitternaam van de spreker klikken om snel meer informatie over iemand te krijgen.
5. Met 'n applicatie zoals Hootsuite kun je van tevoren tweets klaarzetten met daarin hashtag, spreker, onderwerp, en een link naar bijvoorbeeld een prikkelende blogpost van de spreker. Je kunt zonder de tijdsdruk van een live evenement de benodigde informatie opzoeken en beoordelen of je tekst ook voor niet-aanwezigen begrijpelijk is. Bovendien gaan deze tweets de deur wel uit, ook als op de dag zelf je batterij leeg is, de draadloze netwerkverbinding uitvalt of een spreker zo boeiend blijkt dat je niets wilt missen. 'n Soundbite die je wel live tweet, hoef je hierdoor ook niet meer van context te voorzien.
6. Schrijf na afloop een blogpost over het evenement, met daarin linkjes naar relevante websites en - indien online beschikbaar - de presentaties van de sprekers. Daarmee doe je niet alleen anderen, bijvoorbeeld collega's die er niet bij konden zijn, maar ook jezelf een plezier: die blogpost heb je, als je later nog 'ns wilt teruggrijpen op wat je op deze dag gehoord hebt, sneller gevonden en doorzocht dan dat notitieblok dat ergens in je werkkamer ligt te verstoffen.
Mijn blogpost over de Expertisedag Nieuwe Media (20 juni 2011) vind je op het medewerkersblog van de UBA.
Een paar weken geleden heb ik mijn 
Posts
